“Wanneer je in staat bent je te grondvesten in de vitale ademhaling, dan word je manifest, precies zoals je bent”. ( Nisargadatta Maharaj )
Boeddha’s revolutie is het inzicht dat er geen zelf bestaat.
Er is niets substantieels. Bewustzijn heeft geen centrum.
Er is geen referentiepunt. Alles is leegte.
Dit openbaarde zich toen het streven naar vervolmaking en bevrijding stopte.
Zelfs het verlangen naar vrijheid bleek een obstakel.
Dit stoppen bracht ontspanning.
Prins Siddhartha beoefende om alert te zijn.
Dat bracht een kracht teweeg, die pas tot bloei kwam toen hij ontspande.
De zoektocht viel van hem af…
Als vanzelf kwam overgave tot stand en doofde het ‘ik’, het zelfbewustzijn, uit
en loste het op in de totaliteit, waar het nooit van gescheiden was geweest.
Getuige bewustzijn
Zo ontstond vipassana meditatie.
Vipassana geeft inzicht in onze ware aard, waar we mee samenvallen.
Toen vipassana op mijn weg kwam, werd mij aangereikt om getuige te zijn van alle verschijnselen.
Allereerst de natuurlijke ademhaling en ook gedachten, gevoelens en zintuiglijke waarnemingen.
Alles verschijnt en verdwijnt in het getuige bewustzijn.
Je bent niet het lichaam, het denken, de gevoelens, maar aanschouwt alle waarnemingen.
“The watcher on the Hill”
Jaren van dagelijks zitten en getuige zijn, gaven een verstilling en verdieping.
De energie veranderde en de verwevenheid met alle verschijnselen nam af.
Identificatie brak.
Dat wat ‘permanent’ is kwam op de voorgrond.
Samenvallen en versmelting
Het getuige zijn gaf echter ook een kwaliteit van afzijdigheid en niet-participatie.
Het is aan de kant staan zonder deel te nemen.
Er werd een gemis beseft, dat neerkwam op:
het leven dient ook geleefd te worden en niet alleen bekeken.
Spontaan veranderde de instructie van getuige zijn en versmolt met de ademhaling.
Zo verdween het ‘ik’.
Dat zorgde voor betrokkenheid en participatie zonder identificatie.
De getuige werd ‘warm’.
Sporen van dualiteit losten op, want degene die ziet en dat wat aanschouwd werd vielen samen.
Tantrische Vipassana
In het getuige zijn was toch nog een subtiele vorm van dualiteit geslopen.
Nu, met het samenvallen met de ademhaling loste het getuige ‘doen’ op.
Versmelting met het leven vond plaats. De leegte werd manifest.
Zo ontstond een tantrische vorm van Vipassana.
Tantrisch heeft hier de betekenis van verwevenheid.
Sensuele meditatie. Aards en bovenaards.
Het leven, het bewustzijn is zo intiem met alle vormen.
Het kent geen enkele verwijdering noch vereenzelviging.
Deze benadering brengt liefde en bewustzijn samen.
Mensen die vipassana leven begeven zich niet alleen in het hogere,
maar zijn verbonden met het lichaam en alle verschijnselen.
Het hogere en lagere vallen ook samen.
Hierdoor komen mensen in liefde terecht.
Dit is geen gemaakte of doenbare liefde,
maar de directe manifestatie van realisatie.
Het versmelten van het zelf met het al manifesteert zich als liefde.
Deze ínstructie houd je midden in het leven als betrokkene zonder gehechtheid en identificatie.
Je sterft aan je oude zelf en het leven openbaart zich als liefde, zo-heid en stilte.
De Koan
Het is een grote revolutie van ons menselijke potentieel.
Een kleine verschuiving van het aanschouwen naar het samenvallen.
Spiritualiteit is volwassen en menselijk geworden.
Onthechte intimiteit.
Er is geen plaats meer voor spirituele vlucht routes.
Hier gaat het om de totale belichaming van waarheid en niets anders.
Het absolute en relatieve zijn één.
Hier gaat het om manifest te maken wat je potentieel is.
Dit gaat allemaal vanzelf met de eenvoudige instructie:
Wees één met de natuurlijke ademhaling.
Je (wereld) valt weg en dan herrijs je als ontwaakt bewustzijn.
Door deze koan toe te passen in het energetisch veld van een ontwaakte,
word je wezenlijke natuur getoond.
Alles wat hier niet mee samenvalt komt eerst aan het licht voordat het verdwijnt.
Jij verdwijnt om te herrijzen als levend, overvloedig en ondefinieerbaar bewustzijn.
